คอมพิวเตอร์ในยุคนี้ มีการนำเอา “ทรานซิสเตอร์” (Transistor) มาใช้ในการทำงาน ใช้วงแหวนแม่เหล็ก สำหรับเก็บข้อมูลและใช้เทปแม่เหล็ก จานแม่เหล็กเป็นสื่อในการรับ-ส่งข้อมูล มีการใช้เครื่องพิมพ์ จานแม่เหล็ก บัตรเจาะรู จอภาพ และแป้นพิมพ์เป็นเครื่องปลายทาง และคอมพิวเตอร์ยุคหลอดสุญญากาศก็สิ้นสุดลง โดยคอมพิวเตอร์ในยุคที่ 2 นี้สามารถเขียนโปรแกรมด้วยภาษาระดับสูงซึ่งเป็นภาษาที่เขียนเป็นประโยคที่คนสามารถเข้าใจได้ เช่น ภาษาฟอร์แทน ภาษาโคบอล เป็นต้น ภาษาระดับสูงนี้ได้มีการพัฒนาและใช้งานมาจนถึงปัจจุบัน
สำหรับประเทศไทย มีการนำเครื่องคอมพิวเตอร์ในยุคนี้มาใช้กันในปี พ.ศ. 2507 โดยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเข้ามาใช้ในการศึกษา ในเวลาเดียวกัน สำนักงานสถิติแห่งชาติก็นำมาเพื่อใช้ทำสำมะโนประชากร นับเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์รุ่นแรกที่ใช้ในประเทศไทย
คอมพิวเตอร์ยุคที่ 1 (ปี ค.ศ.1951 – 1958)
คอมพิวเตอร์ยุคที่ 2 (ปี ค.ศ.1959 – 1964)
คอมพิวเตอร์ยุคที่ 3 (ปี ค.ศ.1965 – 1970)
krucamp 